សំណួរដកស្រង់ពីសិក្ខាសាលាស្តីពីការអនុវត្តក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌកាលពីថ្ងៃ ទី២៧ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០០៩ នៅសណ្ឋាគារ ណាហ្គាវើល
១. នៅពេលដែលមន្ត្រីនគរបាលយុត្តិធម៌ឃាត់ខ្លួនជនសង្ស័យប្រព្រឹត្តបទ ល្មើសដែលកម្រិតនៃការផ្តន្ទាទោសតិចជាង១ឆ្នាំ ដូចជាបទល្មើសប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនបទល្មើសទាក់ទិននឹងល្បែងស៊ីសង ជាដើម តំណាងអយ្យការបានប្រើប្រាស់នីតិវិធីបង្ហាញខ្លួនភ្លាមតាមមាត្រា៤៧ និង មាត្រា០៤ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌ ដោយបញ្ជូនសំណុំរឿងនិងជនសង្ស័យមកតុលាការដើម្បីធ្វើការជំនុំ ជម្រះ និងចេញសាលក្រមផ្តន្ទាទោសភ្លាម។ ប៉ុន្តែ តាមមាត្រា៤៧ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌ នីតិវិធីនេះ អាចប្រើប្រាស់បានក្នុងករណីបទល្មើសត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធ ធានាគារយ៉ាងតិច ១ឆ្នាំ និងយ៉ាងច្រើន ៥ឆ្នាំ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទោះបីជាចៅក្រមសម្រេចសេចក្តីភ្លាម ក៏ការផ្តន្ទាទោសតិចជាងមួយឆ្នាំ ហើយតុលាការពុំចេញដីកាបង្គាប់ឲ្យឃុំខ្លួនជនជាប់ចោទ ដែលមានវត្តមាននាពេលសវនាការតាមមាត្រា ៣៥៣ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌដែរ។ ក្នុងករណីបែបនេះ តើអយ្យការ និងតុលាការ គួរចាត់ការយ៉ាងដូចម្តេចចំពោះជនជាប់ចោទ (ឃុំខ្លួនបានឬទេ?) ឬក៏ត្រួវដោះលែងជនសង្ស័យ ឬជនជាប់ចោទ ឲ្យត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ?០២- នៅពេលដែលជនល្មើសជាអញ្ញាតជន ចៅក្រមស៊ើបសួរ ត្រូវចេញដីការលើកលែងចោទប្រកាន់តាមមាត្រា ២៤៧ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងសំណុំរឿងខ្លះ នៅមានសេសសល់វត្ថុតាងនៃបទល្មើសដែលតុលាការត្រូវសម្រេច។ តាមនីតិវិធីដែលបានអនុវត្តមុនពេលក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌចូលជា ធរមាន តុលាការត្រូវចេញសាលក្រមដើម្បីសម្រេចពីវត្ថុតាង។ តាមក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌថ្មីតើតុលាការចាំបាច់ត្រូវចេញសាល ក្រមសម្រេចពីវត្ថុតាងដែរឬទេ បើអញ្ញាតជនត្រូវបានលើកលែងសម្រេចរឹបអូសវត្ថុតាងនៅក្នុងដីការ សម្រេច តើការចាត់ចែងវត្ថុតាង(លក់ឡាយឡុង) អាចធ្វើទៅបានដែរឬទេ ក្នុងករណីអញ្ញាតជន? ចំពោះប្រភេទនៃបទល្មើសខ្លះដូចជា បទល្មើសព្រៃឈើ បទល្មើសនេសាទ ពេលខ្លះសមត្ថកិច្ចចាប់បានវត្ថុតាងប្រព្រឹត្តបទល្មើស តែពុំអាចរកឃើញជនប្រព្រឹត្តបទល្មើសឡើយ។ តាមការអនុវត្តដែលបានធ្វើកន្លងមក តំណាងអយ្យការ បានធ្វើការបញ្ចូនរឿងមកជំនុំជម្រះផ្ទាល់ ដើម្បីចៅក្រមសម្រេចរឹបអូសវត្ថុតាងតាមសាលក្រម។ តើតាមក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌថ្មី អយ្យការនិងតុលាការ អាចធ្វើចំណាត់ការបែបនេះបានដែរឬទេ? បើពុំអាចធ្វើបាន តើត្រូវធ្វើតាមនីតិវិធីបែបណា?
០៣- ចំពោះបទល្មើសមជ្ឈឹម ជនត្រូវចោទបានផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅ តើចៅក្រមស៊ើបសួរ ចាំបាច់ត្រូវតែចេញដីការបង្គាប់ឲ្យចាប់ខ្លួនជនត្រូវចោទឬទេ មុនពេលបញ្ចប់នីតិវិធីស៊ើបសួរ ប្រសិនបើពុំមានភស្តុតាងណាមួយបញ្ជាក់ពីការគេចវេស ឬរឹងរូសរបស់ជនត្រូវចោទនោះ?
០៤- ក្នុងករណីខ្លះក្រោយពីការស៊ើបសួរចប់សព្វគ្រប់ ចៅក្រមស៊ើបសួរយល់ឃើញថាពុំមានភស្តុតាងដាក់បន្ទុកលើជនត្រូវចោទ ពីបទល្មើស (មជ្ឈឹមឬឧក្រិដ្ឋ) ដែលចោទប្រកាន់ដោយតំណាងអយ្យការទេហើយជនត្រូវចោទ ពុំបានចូលបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះមុខចៅក្រមស៊ើបសួរ ដោយមូលហេតុផ្លាស់ទីលំនៅ(ពុំមានភស្តុតាងបញ្ជាក់ពីការគេចខ្លួន )។ ប៉ុន្តែយោងតាមមាត្រា ២៤៦ និងមាត្រា ២៤៧ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌថ្មី នាំឲ្យមានការបកស្រាយថា ចៅក្រមស៊ើបសួរអាចចេញដីការលើកលែងចោទ ប្រកាន់តាមមាត្រា ២៤៧ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌបាន លុះត្រាតែបានបញ្ជូនសំណុំរឿងឲ្យព្រះរាជអាជ្ញាពិនិត្យ និងធ្វើដីកាសន្និដ្ឋានស្ថាពរតាមមាត្រា ២៤៦សិន ទើបបាន។ ក្នុងករណីនេះ នៅពេលដែល ចៅក្រមស៊ើបសួរបញ្ជូនសំណុំរឿងទៅព្រះរាជអាជ្ញាពិនិត្យ ប៉ុន្តែចៅក្រមស៊ើបសួរយល់ឃើញថាពុំមានភស្តុតាងដាក់បន្ទុកលើជន ត្រូវចោទ ជាហេតុធ្វើឲ្យការចេញដីកាបង្គាប់ឲ្យចាប់ខ្លួនពុំមានលក្ខណៈសម ហេតុផល ។ ក្នុងករណីខាងលើ តើចៅក្រមស៊ើបសួរ ត្រូវតែចេញដីកាបង្គាប់ឲ្យចាប់ខ្លួនជនជាប់ចោទឬយ៉ាងណា?
០៥- ប្រសិនបើចៅក្រមស៊ើបសួរ បានបញ្ជូនជនជាប់ចោទទៅជំនុំជំរះ ដោយពុំមានសាវតាជាតិគ្រប់គ្រាន់ ហើយចៅក្រមជំនុំជំរះ បានចេញសាលក្រមរបៀប ចាត់ឲ្យចៅក្រមស៊ើបសួរស្វែងរកសាវតាជាតិតែចៅក្រមស៊ើបសួរពុំ អាចរកឃើញ តើចៅក្រមស៊ើបសួរត្រូវធ្វើដូចម្តេច? តើចៅក្រមស៊ើបសួរ អាចចេញដីកាលើកលែងចោទប្រកាន់បានដែរឬទេ?
០៦-តើសាលក្រមរបៀបណា ដែលអយ្យការអាចប្តឹងឧទ្ធរណ៍បានផ្អែកតាមមាត្រា ៣៨៥ នៃក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌ?
០៧- ក្នុងនីតិវិធីបង្ហាញខ្លួនភ្លាម តើសាលក្រមត្រូវធ្វើដូចម្តេច និងសរសេរបែបណា ក្នុងករណីសំណុំរឿងនេះសាំញ៉ាំ?
If you want you to know more, please link: http://www.bakc.org.kh/km/law-questions/4-2010-05-19-02-32-55.html
Welcome all comments on this blog
No comments:
Post a Comment